Johar!

Jal Jangal Jamin Jiv.... Adivasitva

[Discussions] i was so impress that we have our own website - ravindra balashi

discusssion between Ravindra, just for your information -----


----------------------------------------------------
Mail from ravindra


hi, ayush
my self ravindra hira balshi from vangaon, last time i was going to kasa in between at vaghoba near sakhara dame i just see to your ayush postar., i was so impress that we have our own website. actually i have recently registard own trust the is "ABHINAV ADIVASI VIKAS SANSTHA' for that kind of social works.


ok, now we are daily conect with us.


meet you tomorow
good night subh-ratri.


---------------------------------------------------------------
Reply by AYUSH






Hi ravindra


Far bes vatala tujha mail nangun. Apale faar kavha payasi AYUSH ye navan kaam karatuhu. AYUSH mhanje apale kadale sikel lokhana ekatra anun gavat navin pora sikatahat tyana margdarshan madat karaya sathi aple chalu kelata....

Aapale samaja sathi faar sanstha/sanghatahna/ngos/nete/party kaam karatahat. Pan jo to apapala svarth nagtaha ... kunala ho mana payasi apale samajacha padel nay. Tay tya sathi khas apale lokana, konata ho rajkaran na anata kiva konatya he sangahatneshi bandhil na rahata fakt adivasi ya natyane saglyana ekatra anayacha ahe tya sathi AYUSH aahe...


Mehyan tujhe mahiti sathi junya mails pathvalyata mana vatel parat lihasil kaay... pan tujhyan mail nay pathavalas... lihajos vel milal tavha

Far bes vaatala. Bes rehe


AYUSH group
http://www.adiyuva.in/

------------------

reply by Ravindra


hi, ayush,
aj parat vel milala manun net var basloy diwalichya sammelanabaddalcha mail vachla mazhe sahkary nakkich rahil. thite me avarjun upasthit rahin.


marg khup chagala ahe aplya kade, pan ha tar fhakt pri-lounching plan ahe, khari boom tar tevha hoiel jewha apan kharach ayushachya madhyamatun ekatra yeun samajarathi ashi kahi kamgiri karun dakhau ki jyachya apla samaj lavkarat lavakar mukhya pravahat yeun compitionchi barobari karayla shikel, shekdyatun nust ek doghani highly educated asun samaj pudhe yenar nahi, aplyala kam karaychach ahe tar te haighest numbars sathi nako, highest quantity sathi asayla pahije, samajat changlya rudhi ahet tya tashyach jopasayla pahijet pan tyach barobar vaitachahi vichar karayla survat whayla havi. mastarachi 2 por english medium la na gavatli bakich sembadi por marathi salet fhakt khichadi khayla, he chitra badlav lagel.


mi hech manat nahi ki evadh badal, samaj ghadun annil, pratakshat "BADAL" hach ek marg apla vikas ghadaun anil. badal-navya adhunik vicharancha, badal- ek unnat smajache swapna pahnyacha, badal pratekane swatala tyacha gharasathi, tyachaya samajasahi hitache ase kam karanyacha, ani...........BADAL " A HE KAY ADIVASI SARKHE KAPADE GHATALES AJ",-aj hi ase shabd sarras kanavar padtat,yala kahihi mana, kiva aplya samajabaddal lokana tyancya soinusar vatnara kivha patnara vichar. ha vichar ha achar hi pratha, badalnara badal havay aplyala.


2jatiche manse tyanchya bolnyat maskarit bolat astat 'to sala adivasi kadhi sudharnar nahi'. tevha tyacha bajula jar apan tya veles ubhe asu tari apali himat hot nahi tyana mhanayla ki- 'tu tyala kay mantos adivasi mi pan tar adivasich ahe'. ka?????????????????ka? apan marepayant lokanchya nindechacha vishay banun maraych ka? mag kay upyog jar aplyapaiki ek doctor ahe, kay upyog jar ek vakil ahe, ek enginner ahe,. sorry i m not harting anybody,


pan tumhi calculate kara attaparanyat aplya jatiche kiti log govt. job madhe ahet for example-teacher, clerk, nurse, policmen,defence, gramsevak, talathi, ravsaheb,bahusaheb, kiva profesion madhe engineer, doctor, advocate, loyer, kiva rajkarnat sarpanch, nagarsevak,nagradhyaksha, sabhapati, amdar, khadar, mantri. mala vatate ya sarva haighly job person, high power in politics lokanpudhe ashi var sagitlya pramane "adivashi"chi shivi kadhi eykayla milali nasel kay???????????


kadachit ho, maunach dheri vadhavun sut butat, safari ghalun, safari kar madhun electionchya veles gava-gavat lokanna party sathi paise vatnarya thane jilhyatlya adivasi netyana aplya samany lokanchya "SWABHIMANACHI" kasli ali kimmat.

ha adivasi na, ha mag padu de tyala tasach jaminivar daru piun. tyacha samaj jitka kal daruchya naset rahil, jitka vel ya andharat ratil tika apla fhayda, he vichar jase rajkarnya lokanche, tasech govt, la chitaknaryanche, tech, etar jativalyanche. mag kay khak badala apla samaj. mandiratli ghanti jasi yenara pratek jan vajvat asto, tasach aplya samajacha ghanta varshanu varsh ashach vajat ahe jasa pahila vajat hota.


kashi honar pragati ethe lamb-lamb parayat nusta andhar ahe kalakutta andhar khandalyachya bogdya sarkha lamlachak. aplya patila punjalela prakasha ek kiran hi aplyasati 8va acharyach asel. he sagal aplyala ata baas zhalay kharch ata kiv yetey. ata kutuntari badala vat dyalal havi.


asya bakal paristhit nachun gaun kam honar nahi,


we wont change in actual real life of tribe people, what they 'NEED'. so gyues find out the need of our people.


much more things i have to discuse us, more things i have to told us, what i fill to our tribe.


but nessesary we have more time to discuse all things each other.


so always i keep in touch with us.
meet you, again
thanks to reply


and give details of our culturer programm detials.
dont be angri if i take mistake in this non-sense launguage.


SUBHARATTRI.


------------

reply by AYUSH

नमस्कार रवींद्र
मेल बघून खूप बरे वाटले, आणि खूप कौतुक हि कि आयुश स्थापन करत्या वेळेस जसा विचार केला गेला होता तसा विचार करणारे कुणी तरी आहे.


तू लिहिल्या प्रमाणे सगळे मुद्दे अगदी बरोबर आहेत. फक्त नाच गाणे करायचे नाहीये ! खूप काही करायचे आहे... पण हे सगळे करण्या साठी वातावरण निर्मिती आणि जागरुकता आणणे गरजेचे आहे ... ह्या विषयी अधिक माहिती देण्या साठी काही उदाहरण देत आहे.... अशा करतो समजून घेशील ...


हो तू सांगितल्या प्रमाणे हि प्राथमिक पायरी आहे. म्हणून वेगवेगळी मते, ओळख , सामायिक मते, ध्येय ठरवणे, वेग वेगळ्या लोक पर्यंत पोहचून लोके जोडणे ह्या साठी आपण वेग वेगळे कार्यक्रम आखतो. त्या अंतर्गतच मेल्स, एस एम एस, गेट टुगेदर, स्पर्धा, वेब सायीट इ आयोजित करतो. जेणेकरून एक एक पायरीने आपण लोक पर्यंत पोहचू शकुत आणि आपले आपले ध्येय सध्या करण्याचा दृष्टीने प्रयत्न करणे सोप्पे जायील. कारण आज आपल्या समाजात हवे तसे आंतरिक कम्युनिकेशन नाहीये आणि ते आपल्यांना तयार करावे लागेल म्हणून ने आपण अशा कार्यक्रमाच्या माध्यमातून करूत.


हो आणि आयुश म्हणून आपण कधी हि इत्तर गोष्टीवर उगाचच जास्त उर्जा वाया न घालवता आपल्या समजा साठी आपण ठरवलेल्या प्रथामिकते नुसार विचार करतो. खरे सांगायचे झाल्यास आपल्या प्राथमिकता आपण सध्याचे आधुनिक जग, भविष्यातील स्पर्धा, नवीन पिढी आणि आपल्या समजा साठी ची भविष्यातील आव्हाने याचा विचार करून ठरविलेली आहेत. उदाहरना खातर सांगायचे झाल्यास येथे लोकांना प्राथमिक गरजा पूर्ण होत नाहीत, चांगले शिक्षण मिळत नाही, नोकरी मिळत नाही, व्यवसायाच्या संध्या विषयी माहिती नाही, रोजगाराचा पत्ता नाही, भविष्याचा काही अंदाज नाही, स्पर्धेचा मागमूस हि नाही अशा ठिकाणी परंपरा, संस्कृती आणि कला असे विषय घेऊन काही करणे म्हणजे वेडे पनाच आहे ना. जर आपण स्वतःच्या पायावर स्वाभिमानाने उभे राहिलो तर नक्कीच आपली संस्कृती पण आपण टिकवू शकुत. संस्कृती आणि परंपरा ह्या सहज होणार्या गोष्टी आहेत, त्या सहज पाने आपल्या दैनंदिन व्यवहारात आल्या पाहिजेत, ओढून ताणून आणता कामा नये! किवा आपल्या परंपरांचे किवा संस्कृतीचे आपल्याला ओझे झालेले नसावे. आजूबाजूच्या परिस्थिती नुसार बदल करवून आणणे हा निसर्ग नियमच आहे ! आणि आपण आदिवासी सोडून आणखीन निसर्गाच्या सानिध्यात कोण असू शकतो !


जसे उदाहरण दारूचे, पारंपारिक पद्धतीने आपल्या सगळ्याच रिती मध्ये दारू असते. पण रिती प्रमाणे ती फक्त धार टाकण्य साठी किवा जास्तीत जास्त पळसाच्या पानाचा एक टोपा बस ते पण नैवैद्य म्हणून पिली जात असे. पण काही कालांतराने त्याचा अतिरेक होऊन आणि आज आपण आजची परीस्तीती बघतोच आहोत. दारू पिणे वायीट असते असे नाही, पण ती किती प्यावी, केव्हा प्यावी, किवा तिला किती महत्व द्यावे ठरवणे महत्वाचे आहे. कोणत्याही गोष्टीची सवय लागणे ह्याला व्यसन बोलतात आणि व्यसन कधीही वायीटच. म्हणून सगळे सांभाळून संयमाने दारू पिणे जमत असेल त्याने त्या मार्गाला जावे. अन्यथा दारू न पिल्याने काही अडते असे काही नाही. मला ह्या सगळ्यात हे सांगायचे होते कि आपल्या संस्कृतीतील बर्याचश्या गोष्टी आपण समजून न घेता चुकीच्या पद्धतीने आचरणात आणतो. म्हणून किमान तरुण पिढीने अशा गोष्टींचा अभ्यास करून योग्य मार्ग निवडावा !


किवा काही पद्धती ज्या आजच्या काळासी सुंगत अशा नाहीत त्यात आपल्या रीतींचा आपले पण टिकवून आजच्या काळाला सुसंगत अशा बनवायची जबाबदारी आपल्या तरुण पिढी वर आहे. आणि ह्याला आपण आपल्या घरा पासून सुरवात करायला हवी. नाही तर आपल्या परंपरा संस्कृती चे विकृत रूप दाखवणारे किवा हि संस्कृती कशी वायीट आहे असे पटवून देणारे आपल्याच समाजातले क्रांतीवीर तयार होत आहेत, त्यांना हेच हवे आहे कि वेग वेगळ्या माध्यमातून आपल्या आदिवासी समाजाचे तुकडे तुकडे करून परिवर्तन करून आणणे. म्हणून सुशिक्षित तरुण पिढीने ह्या सगळ्या गोष्टींचा विचार करायला हवा, आजू बाजूच्या कोणत्या हि माणसाकडून काही शिकण्या सारख्या गोष्टी असतील तर जरूर शिकाव्यात पण आपला विकास किवा प्रगती करण्या साठी आपल्या श्रद्धा भक्ती पश्चिमे कडून आयात केलेल्या देवा जवळ गहाण ठेवण्याची काही गरज नाहीये !


आणखीन एक गोष्ट, आजकाल जो उठतो तो एक त्याची संस्था, संघटना काढतो आहे. बरे आहे किमान नवा साठी का नाही पण कुणी तरी समाजाचा विचार करत आहे. पण केव्हा तरी ह्या सगळ्या संघटनांनी आदिवासी समाजाच्या भविष्याच्या दृष्टीने वैयक्तिक स्वार्थ किवा मतभेद बाजूला ठेवून एकत्र येणे हि काळाची गरज आहे. आणि ज्या दिवशी आदिवासी माणूस हे वेग वेगळ्या संघटनांचे, पक्षाचे झेंडे बाजूला ठेवून आदिवासी या नात्याने एकत्र येयील त्य दिवशी आदिवासी विकासाला सुरवात होईल ..... आणि तो पर्यंत आपण सगळे हे प्रयत्नच करत आहोत ! आणि त्या साठी आपणा सर्वांचे सहकार्य अपेक्षित आहे !


-------------------------------
Reply from Sandip
ravindra is absolutely right....aaplyala konihi yeto aani kahihi bolatooo aani aapan phakta aikat bastoo kaa tar aaplyala laj vatate adivasi aahe mhanun sangnyachi....te lok aaplyala shivya naav thevtaat kaa?? karan aapan tyanna naav thevayla jaga thevliy....aapla garib aadivasi kuthetari molmajuri kartooo aani kasabasa pot bharatooo.....tyala mahitich nahi nahi ki jag kuthe challay....tyala phakta pot bharna mahatvacha vatataa.....to motha vicharach karat nahi kaa tar tevdha vichar karnyaevadha experience kivaa dnyan tyalaa nastaa....apli lok nako tithe daru pioon padleli astaat...daru hi aaplya samajapudhil khup mothi samasya aahe....rahila prasna aaplya magasalepanacha....magasalepan he kahi sashvat nahi....pan te ghalavnyasathi vikasacha marg dharnyasathi kuthlya goshti kelya pahijet....he lokanna kalalaa pahije....aaj shikshnala aani gunavattela khup mahatva aalay...tumcha nane khankhanit asel tar tumhala konich adavu shakat nahi....tyasathi jastit jast mulaanna prerit karayla havaa.....aajhi kahijan apaprachar kartaat aaplyatalich lok ki jast shikun kay phayda...aaj me MA jhaloo tari malaa job nahi ase mhananarehi barech aahet pan tyaannahi kuthetari sangaychi vel aaliy ki aaj nusta degreela mahatva nahi tyat tumchi gunvatta kay....aani asa nahi ki Khup shikalaa mhanje nokarich pahije...itarhi chote mothe dhande karoon aapan pudhe javoo shaktooo...pan tyasathi kathor parishramalaa paryay nahi.....aaplaa problem kay aahe we do less and expect more......tar kasa milel vikas aaplyala....aaple yuvahi cricket ,drinking, lagna hyachyach mage distaat....me saglyanbaddal nahi bolat pan cricketcha tar phyadach aahe tyanaa kuthetari sangitalaa pahije ki what is our aim and which way vr going?


ataj aaplyakade ashi barich mulaa aahet ji sports madye khup pudhe javoo shaktil tyannahi platform milanyasathi aapan prayatna karaylaa havet specially athleticsmadhye aapli por khup pudhe javoo shaktil....pan tyanna kuthetari platform milayla havaa....aaj sportsla khup changle divas aalet....tyacha phayda aapan ghetalaa pahije.....tazaa example aahe Kavita rautcha.........shevati aapan evadha pudhe jaylaa havaa ki konachi himmat nahi honaar aaplyA shivi dyaychi!


Thanks & regards.

Sathe Sandeep.

--------------------------

to reply above topic please send it to ayush@adiyuva.in

requesting you to share your opinion if any , send it at ayush@adiyuva.in

क्रीडाधोरणाच्या आयचा घो..

"महाराष्ट्र देशातील सर्वात विकसित राज्य मानले जाते. क्रीडासुविधांच्या, सवलतींच्या आणि प्रोत्साहनांच्या बाबतीत मात्र पंजाब, हरियाणा, यांच्यासारखी राज्ये आपल्या खूपच पुढे आहेत. ही खंत आहे महाराष्ट्राच्या साऱ्या उदयोन्मुख खेळाडूंची. दोन सुवर्णपदके पटकाविणाऱ्या नेमबाज अनिता सय्यदची. कांस्यपदक पटकाविणाऱ्या धावपटू कविता राऊतची, कुस्तीगीरांची. कारण महाराष्ट्राला निश्चित असे क्रीडाधोरणच नाही. पार्टटाइम काम करणारे क्रीडा संचालक आणि खेळाशी सुतराम संबंध नसलेले क्रीडामंत्री यामुळे राज्याच्या क्रीडाविश्वास इतर राज्यांच्या तुलनेत झाला नाही.
कविता राऊत जिंकल्यानंतर आता जाग आलेल्या राज्यकर्त्यांनी तिला मदत करण्याची तयारी दर्शविली आहे. अशा अनेक गरजू कविता राऊत आहेत. नगरच्या एका छोटय़ा खेडेगावातून आलेली पूजा वऱ्हाडे सध्या बंगलोरच्या कॅम्पमध्ये प्रशिक्षण घेत आहे. नगर ते बंगलोरचा कॅम्प यादरम्यानचा तिचा प्रवासही कवितासारखाच खडतर होता. खो-खोमध्ये विद्युल्लतेसारखी पळायची म्हणून तिला अ‍ॅथलेटिक्सच्या ट्रॅकवर आणण्यात आले. खो-खोमुळेच धावण्याचा स्टॅमिना वाढला. म्हणून मध्यम पल्ल्यांच्या शर्यतीत उतरविण्यात आले. धावायला बूट नाहीत. ७ हजारांचे बूट आणि स्पाइक्सचे १० हजार रुपयांचे बूट घालून धावणे केवळ स्वप्नातच शक्य होते पण राज्य अ‍ॅथलेटिक्स संघटनेने प्राथमिक खर्च दिला. काही देणगीदार उभे केले. पूजा वऱ्हाडेदेखील कवितासारखीच पुढे आली. सिंगापूरच्या एशियन स्पर्धेत ब्रॉन्झपदक पटकाविले. तेथेच झालेल्या ऑलिम्पिक ट्रायल्समध्येही १५०० मीटर्समध्ये ब्रॉन्झपदक मिळाले. म्हणून बंगलोरचा कॅम्प लाभला. तेथे परदेशी शिक्षकांचे मार्गदर्शन मिळते. १६ वर्षांच्या पूजाचा अभ्यास मात्र बुडाला. १८ पूर्ण नाहीत म्हणून कुणी नोकरी देत नाही आणि स्कॉलरशिपही. खेडेगावातून आलेल्या या छोटय़ा मुलीला आधी पालक एकटे सोडतच नव्हते. पण कविता राऊत, मोनिका आठरे, ललिता बाबर या मुलींचा राष्ट्रीय स्तरावरील धावपटूंचा एक गट बनला. एकमेकींना आधार मिळाला. पालकांची काळजीही काही अंशी मिटली. पूजा वऱ्हाडेची कैफियत तीच मोनिका आठरेची आणि तीच तक्रार ललिता बाबरची. कॅम्पला येण्या-जाण्याचा खर्च कोण करणार? धावपटूंना घ्याव्या लागणाऱ्या विशिष्ट प्रकारच्या आहाराचा, कृत्रिम प्रथिनांचा व तत्सम उत्पादनांचा खर्च कोण करणार? ८ ते १० हजारांचे बूट दोन महिने सतत धावल्यानंतर झिजतात. दरवेळी हा खर्च कोण करणार?
विजयी झाल्यानंतर लाखांची बक्षिसे देणाऱ्यांपैकी जर कुणी या स्पर्धकांना आधीपासून मदत केली तर ती सत्कारणी लागेल. प्रत्येक उदयोन्मुख खेळाडूंना वेगवेगळ्या मदतीची गरज असते. कुणाला वाया गेलेला अभ्यासाचा वेळ भरून काढायचा असतो. कुणाला घरापासून दूर राहिल्यामुळे मरगळ आलेली असते. कुणाला आहार, प्रथिने यांची गरज असते. कुणाला ‘किट’ हवे असते. यापैकी कोणत्याही प्रकारची मदत करून सच्चा क्रीडाप्रेमी आपला खारीचा वाटा उचलू शकतो. प्रत्येक आंतरराष्ट्रीय खेळाडूला वेगवेगळ्या प्रकारची मदत हवी असते. कीर्तीच्या शिखरावर पोहोचण्याआधी अशा मिळणाऱ्या छोटय़ा-मोठय़ा मदतींचे महत्त्व आगळे असते. नाशिकमध्ये काही स्थानिक मंडळी, डॉक्टर्स, क्रीडाप्रेमी कविता, मोनिका, यांच्यासारख्यांना आधीपासून मदत करीत आहेत. गरिबीत वाढलेली ही मुले म्हणूनच आंतरराष्ट्रीय पातळीपर्यंत पोहोचू शकली. कविता राऊत आज म्हणत होती, ‘मी गावात गेली, की माझे कौतुक होईल; पण घरी गेल्यावर स्वच्छ पिण्याचे पाणी आणण्यासाठी आजही मला डोक्यावर पाण्याचा हंडा घेऊन ३-४ किलोमीटर्सचा प्रवास करावा लागणार आहे.’ एशियाड कॅम्पमुळे कविताला घरी जाता येणार नाही. आईच्या हातची जोंधळ्याची भाकरी खाता येणार नाही. जन्मापासूनच अनेक गोष्टींचा त्याग करण्याची सवय असणारी ही मुलं तरीही जिद्दीने पुढे जात आहेत. आहार, क्रीडासाहित्य यांची उणीव दूर करणारी संस्था, संघटना किंवा एखादा दानशूर भेटतो. राज्य शासनाचे, क्रीडा खात्याचे कर्तव्य या संस्था, संघटना आणि व्यक्ती पार पाडतात. गरिबीत वाढणाऱ्या क्रीडा गुणवत्तेला फुलण्याचा विश्वास आपले राज्य सरकार देऊ शकत नाही, हीच खरी खंत आहे. खेळाच्या नावावर करोडो रुपयांची बरसात होते. दुर्दैवाने तो पाऊस कविता राऊत, पूजा वऱ्हाडे, मोनिका आठरे, ललिता बाबर यांच्यासारख्यांवर पडत नाही."

http://www.loksatta.com/index.php?option=com_content&view=article&id=106931:2010-10-11-07-34-27&catid=28:2009-07-09-02-01-56&Itemid=5

AYUSH for netive language

Boli Bhasha



`The nation lives through its language.`


This quotation – of course – is also true for tribes. To maintain our culture, traditions and past, our identity, we must preserve our native language, boli bhasha.


XXXXXX


To preserve our language, we encourage you to use it in your daily life. We would like to give assistance for it with the following phrases. (download in pdf)


Would you suggest more phrases? Just send them to us for ayush@adiyuva.in.

AYUSH for Art & Culture

Warli art -



Warli paintings of Maharashtra, India are the foremost tribal art in the Indian Territory. The origin of Warli tribe goes back to Neolithic period between 2500 BC and 3000 BC.


These paintings capture the life of the tribes and offer a valuable insight into the lifestyle of the tribes. Whenever a wedding or birth ceremony takes place in the tribe, we celebrate it by adorning our houses with fascinating designs. Even during the harvesting season, paintings and designs on the walls are the most common method of celebration.

This painting is drawn by tribals from Thane district, namely Warli, Malhar koli, Kathodi, Kokna, etc


AYUSH for the warli painters -


We help needy art students and tribal artists in their career as the we are only group which represent real tribal artists on internet in the interest of meeting today`s needs.


If you would like to know more about warli art, the artists and/or you are interested in purchasing or learn to make warli paintings, please, visit the following website: http://warli.adiyuva.in/


AYUSH - tribal tourism

Tribal and cultural tourism -



Maharashtra is famous about its world heritage sites like Ajanta, Ellora and Elephanta Caves and the Chatrapati Shivaji Terminus. But Maharashtra offers much more. The beautiful landscape gives place for the peaceful life of many tribes.


In the last few years we have experienced rising interest toward tribal tourism, more and more people would like to see into the daily life of tribesmen and get to know more about their culture, traditions and art.


AYUSH for tribal tourism -


For them AYUSH would like to provide detailed information and guidance, and we help to organize an unforgettable holiday.


For more information, please, visit the following sites or write us an e-mail: ayush@adiyuva.in


AYUSH educational activities

Carrier guidance -



With AYUSH activities at the field of carrier guidance are the followings:


• To provide a common platform for employers and tribal job searchers.


• To organize career guidance, experience sharing programs and competitions.



Job opportunities -


As an organization, we have an extensive database. With the help of this we can easily help to job seekers, or for employers looking for fresh graduated and experienced professionals.


For this you don`t have to do else, just register into our database.


If you are a job seeker, please, fill the following form:


Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


If you are an employer looking for professional employees, please, fill the following form:


Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


For those tribal job seekers, who have not internet connection, we provide offline information in many settlements. For the list of the places, check the following document:


Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



Career Guidance Programs -


AYUSH regularly organize Carrier Guidance Programs, where high school, junior and university students can meet experienced professionals, and they can get answer for their questions, get guidance to plan their carrier and so on.


Would you join to us? Check the upcoming events here:


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


You can also share your opinion, experiments and/or ask others in our forum:


Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



Experience Sharing Programs -


Within the confines of AYUSH Experience Sharing Programs we organize together experienced professionals from a special field with those students who are interested in this field.


So we regularly hold events for engineering, medical, art, commerce, business and many other fields.


Are you interested in? Here is the list of our upcoming Experience Sharing Programs:


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Or you can also check our forum for more information:


Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



Competitions -


We organize competitions on two levels:


• Academic (eg. mathematics, business, literature, history etc.)


• Non-academic (eg. sport, dance, music, art and so on)


If you would like to take part in our competitions, check our events:


Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


If you would like to provide financial or material support for our competitions, please, contact AYUSH members: ayush@adiyuva.in


About Maharashtra tribes

The Scheduled Area notified by the Government of India consists of 5809 villages and 16 towns in 12 districts covering an area of 46,531 km2, which is about 15.1% of the area of the State. These districts are Thane, Pune, Nashik, Dhule, Nandurbar, Jalgaon, Ahmednagar, Nanded, Amravati, Yeotmal, Gadchiroli and Chandrapur. The Tribal Sub-Plan (TSP) area covers the scheduled area. In addition, the State Government felt that 773 villages in the districts of Raigad, Bhandara, Gondia, Chandrapur, Yeotmal and Pune also deserved to be extended the benefits of TSP, though these villages did not strictly satisfy the criteria laid down by the Government of India for inclusion in TSP area. These areas were designated as Additional Tribal Sub-Plan (ATSP) areas. In addition, the Government of India had also decided that a group of villages having a total population of 10,000 or more with more than 50% tribal people should be brought under the Modified Area Development Approach (MADA). Similarly, a group of villages having a total population of more than 5000 with more than 50% tribals are to be constituted into Mini-MADA pockets. In all 1754 villages in the State have been included in MADA and Mini-MADA pockets. All the benefits available to the tribals in the TSP areas as approved by the Government of India have been extended to the tribals in the ATSP, MADA and Mini-MADA areas.


The population of scheduled tribes in Maharashtra as per the 1991 census was 73.18 lakh (Maharshtra has the second highest tribal population in the country, next to Madhya Pradesh having a population of 154 lakh). 49.0 % of the tribals live in scheduled areas (main TSP area), 2.6% in ATSP areas, 6.8% in MADA and Mini-MADA pockets. The remaining 41.6% of the tribals live outside all these areas.


There are 47 scheduled tribes in the State. The tribes each having a population over one lakh as per the 1981 census (with population in lakh) are:


• Gond 11.63


• Bhil 9.93


• Mahadeo Koli 7.87


• Warli 3.61


• Kokna 3.53


• Thakur 3.23


• Halba 2.43


• Andh 2.32


• Koli Malhar 1.77


• Katkari 1.75


• Kolam 1.18


• Korku 1.16


• Gamit 1.11


[AYUSH guest opinion] Gin from Hungeri at Waghadi

By Regina Botos [27th Sep 2010]



As far as I experienced, my opinion, or we can say that foreigner`s opinion is important for the Indian people. I don`t know India, I just visited a small part of it, and I have had just a few weeks here. So what I have seen from this country maybe not watertight in all case, but I still hope my opinion gives you some idea, let you to see more opportunities, or at least you will see what I have felt here.


Incredible India – you can see this slogan everywhere. For me India is an other word. Colorful. The first I have recognized here are the beautiful colours, the colorful women. I like that women here still wants to be real women, even if they also have their job, and live their life as modern women. But they wear their saris, which show their beauty. I know that it`s not like this everywhere. Many of Indian women started to wear jeans and T-shirts, but I still feel, that sari is still the most important part of an Indian woman`s cloakroom.


Later I experienced the colours of the nature. I spent a few days in Chikhaldara, Ellora and Ajanta, where I could see some nice example from India`s cultural heritages, and after Hyderabad I could breath some fresh air. J But what I was really waiting for was my journey to Dahanu.


Before I came to India, many of my friends asked me, why I want to visit a small village instead of for example Agra. What do I want to do there? And so on. When I saw the warli paintings, of course that time just on the Internet, I felt something. It`s not easy to describe what exactly. I had a feeling that these people still have something what disappeared from the European countries. These people still live in communities, we don`t even know the names of our neighbours. These people still enjoys the normal weekdays, while in Europe we tread out each other for our carrier, and we live our days in stress. I saw the pictures about the festivals, and I just wanted to hear the music and laughing, see the people dancing around, breath the atmosphere inside me.


Of course I was worrying. What will I do, if they are different from what I imagined? What will I do, if I just want to escape from there. But I didn`t have to get disappointed. On the way from Thane I already felt, that everything will be fine. The nature was so friendly, the gurgling streams, the thousand kind of green, the mountains in the background.


And finally Waghadi. In the first few days I felt that everything was okey. People were nice to me, I got many information about the Warli art and its cultural background, I visited many beautiful places, and everything was perfectly organized. I learnt some important words and expressions, and I think the most useful were the followings: Tu(mi) kup chan ahe and Bes ahe.


But after a while something started to change. I just felt, that I started to get involved into that atmosphere as I just so the people around me, how they behave with each other, how they are kidding, how they are laughing, the children playing around me. Even if I couldn`t understand the words, I could understand the feelings behind them.


When I was a child, in my grandparents` village we could do the same. The children assembled, were playing together, and our parents didn`t have to worry about us, because not an adult was standing next to us, but we could turn to any adult there for help, if we needed. It seemed that everybody in the village was my cousin, aunty or uncle. The doors were always open for us.


Nowadays these things disappeared. The children spend their time in their room with their computer, with their virtual friends they may have never met. We make a phone call before we visit someone, because the doors are locked, and not everyone can enter.


In Waghadi I felt what I could feel in my childhood. I loved that friendliness and care what was around everyone. I liked that in every minute somebody can pop in, and it`s so natural that he will stay for lunch or dinner.


And after a while I just felt that I would like to spend more time with these people. I would like to live their life. These people are so natural, moderate, and sometimes even shy. I knew they worried about me, how I feel, do I like the food or not, is my room enough good or not, whether are they enough kind to me? Well, yes, everything was enough good for me, much more than enough good. I enjoyed every minute there, but not just because of the delicious food or my nice room. I enjoyed the company of these people.


I`m really grateful that they showed me their culture, their way of life, shared their days with me and their feelings or even secrets. I`m really grateful, because they accepted me, and I have never felt that I`m different, I`m a foreigner. Of course I got bigger attention. But here it wasn`t disturbing, like sometimes it is in Indonesia, in the country where I live nowadays. Here everything was just so natural.


These people are really simple – define this on the best way. They are like beautiful flowers, which don`t want to attract anyone, but still do it without doing anything special, just exist. This was the biggest present I have ever got, and what I will never forget.


And I really hope that this village, this area and the adivasis don`t choose the way what most of the European people chose. Of course the world is changing. But what we call development, that is sometimes just destroying. Destroying our culture, nature, relationships and personality. And when we realize what we lost, there is no backway anymore. The way we should go on towards the future starts by our roots. We have to know where are we coming from, and where are we going to. Without these we are getting lost.


Please, be proud of who you were, who you are, who are you going to be. Respect the others, cultivate your culture, preserve the nature. And show it to the other people, how you can live a beautiful, peaceful life

Dhangar wants benefit of ST category

For your information ....

Please send your opinion, what do you think about bellow topic

Regards



Mail by  Santosh Nirmal

Hi

As we all know that dhangar community trying to get the benefit of ST
category since 10-15 years .


Recently one of their group met to Mr. Sharad Pawar regarding this
matter . Mr.Sharard Pawar has assured them that he would try to do
something  for their request  . Also he told that many of the cabinet
members belong to ST are not agree to  make dhangar community  as a part
of ST category .


 dhangar community  first fought for getting benefit of NT  in 1990 .
they got it . now they are  trying to get the benefit of ST . we have to
fight against it .


From any point of view dhangar community  can not be a part of ST
category . they cannot fullfil the criteria for ST category . they chose
ST category becz there is lot of facility and no tough compition for
getting these facilities . why they don't chose either SC or OBC .


plz forward this message to all members in this group as well as other
people .


This is the right time to wake up and oppose it .

if there is any suggestion regarding this purpose pass it to every one



reply by sandeep sathe -



yes! you are right! competition in st category in maharashtra is not
that much tough..and v r not united (all adivasis in maharashtra) so
anyone stands and demands for st status....we should learn from meenas
of rajasthan as they strongly oppose the gujjars who demands for st
status.....in present dhangars are in NT(C or D)and nt category alone
get benefits about 10%......so why r they demands such a demand
?because they r wellknown that adivasis in maharashtra are not united
and strong enough....v should strongly oppose this type of
acts...otherwise garib adivasi namshesh jhalyashivay rahnaar nahi.....
   anyway, i think ,now its time to give the more cheance to poor
adivasis instead of well settelled tribals...hotay kay ki shrimant
aani syhikalelya adivasi palkanchich mulaa pudhe jataayat...aani garib
pan hushar students poor family backgroundmule mage padtayat,,tyala
anek karna aahet pan te jast motha vicharach karu shakat nahit..karat
nahit..
  so v should give most priority to such tribal student..-(its my personal view)
Thanks and regards.
sathe sandeep.




reply by
 megha vhanmane
-



ya, i am agree with that!




reply by
 Sachin


Ho agadi barobar aahe sandeep che.

Aaplya adivasi samajat ya vishayi jaagruti karayala havi. Aapan nako tya
vishayavar concentrate karanya evaji je kharokhar mahatvache vishay
aahet asha prashanana mahtv devun aplya leader lokanchya laxat aanun
dyayala have, kiva jar leaders active nasatil tar tase active leaders na
promote kele pahije, te samaj hita kade lax detil


Aani rahila vishay settled adivasi cha.. ho barobar aahe, aplyatach dari
padat aahet, shaharatrala adivasi kiva yojana kiva savaltincha upyog
karun aalele... mala sangayala khant hote aahe ki hi ashi manase
svatahala adivasi samaja pasun vegale aahot ase samajtat. Ashi apexa
aahe ki je arthik drushtya settle aahet ashani svatahun yojana aani
savalati garajun dyavayat.


Aani adivasi samajachya yojana aani soyi jar kuni gair vapar karat asel
tar ashancha sagalya adivai samajane ekjutine virodh karayla hava.


Aani tarun pidhide khas karun hya sagalya goshtincha gambhiryane vichar
karayala hava. Ugachach ekhadi sangatana kiva party chya bhashan baaji
var jaaun apale life, career vaaya ghalavu naka.... Je apalya life sathi
garajeche aahe te aapalya parent sathi aani aaplya samaja sathi
mahtvaache aahe te kara... [ career, education, tribal art, tribal
culture , etc]


Aapala adivasi samaj bhavishyatalya spardhet yashashvi pane tikava hi
apexa!






reply by
 Prakash bhalavi


Hi auysh

well i m agree wid all of u...

bt ek don points mi ankhi jodat ahe

the bogus sts r everywhere whole india, the problem is more sever then it
seems ...
some bogus sts claiimg st certifictaes..fight wid them still on nagpur me
abhihi ek morch hua...morcha salo se chal rah hai dont knwo kya hoga:


1) *Maharshtra: Kosti* (taken 95000 jobs all over in central govt, state
even ..validity hai isliye state ki jobs bach gayi bt psu me bank me railway
me wo hi log hai..even at here ar delhi they r in top positions..director
tak ho gaye hai..its been from 1990-94 they strted 2 make fake cast
certificate..which is piece of cake
still dont know abt kolis in western marhstra , mahadev koilis r genuine
right?


2) *Rajsthan *: Not all meenas r genune tribes...why gujjar r burning so
much bcoz meenas the bogus one is very rich communilty like gujjar so when
they got 2 know that these meenas also getting so why nt us...so railway me
jo meena dikhte hai nt necessary that they r genuine


3) *UP/BIHAR/MP* : up/bihar me i thnk 10 se uper cast ko st me shamil kiya
gaya..unmese 2-3 non tribes ha ..and udhar bogus certificat eleke kiten log
roz aish karte hai..even at mp/cg many guptas/sharmas r making fake
cetifictaes as ther is no provision for validity certficate like in
maharshtra........i have seen bunches of bogus people in trible devlopmnt
office...unhone office bhi jalaya tha...kuch nahi hua........


see dewar ko andar se majboot nahi hogi to koi na koi crack karke gira
dega.....so its obious that trible khud hi majbut nahi to logo ka ghusna
swabhivik hai..its natural ....


bcoz mahgai bahdh rahi hai job nahi hai so koi bhi hoga to ghusega hi its on
us 2 make this wall solid by unity, laws, awerness and knowing our culture
and fight!!


(lihalya khup ahe pan wachnak kon manunh namskar viarm detoy)

prakash bhalavi(gond)
faridabad
haryana




reply by
 Santosh nirmal




Ok all is right
can i get the information about dhangar in other states with their
reservation.
becz 2 points they are rising
1.  There is a dhanvar in ST which is bymistake , actual it is a dhangar .
but it is not right dhanvar community is exist,  dhanvar and dhangar are two
different communities .
2 . They also saying that other states's dhangar are in ST category . but i
think they are not , some are in OBC some are in open also . very few of
them in ST in different states , but i am confuse about it .so if anyone has
a right information about it plz give it here .




reply by
 Santosh mali


Dear ayush, sachin n sandipchya matanshi mi sahmat aahe..
     aaplya rajkaranyani britishanchi rit ajun sodleli nahi. Tyamule matanvar dola thevun asale rajkarni kontya tharala pochtil yacha nem nahi. sadhya tari aadivasi bandhav pahije titake ekvtalele nahit.   Aapan aapla paya ajun bhakkam karava jenekarun pudhachya kalat  asalya sanktana tond dene sahaj shyak hoyil...


skmali






reply by
 Mandar phanse


Mahadeo koli - Malhar koli - Halba koshti yaa vishayaancha kaay zaala ?
Te hi asech pending nirnay aahet kaa?
Yaa shivaay - NT - madhalya varga vaarit - paaradhi samaajaa pramaanech - ramoshi samaaj swikrut zalaa naa?
Shevati - tribe kuthali hi aso....maagas nikash laavun kaai to nirnay gheun sarkar ne "vikas"kaaryakram raabavana mahatvacha aahe. Aani he karyakram- je atta suddha aahetach- te yuva adivasi saarkhya chalvaline taabyaat ghyaylaa haavet- khari "mekh"ithech aahe....he sagale karyakram sadhyaa kuna na kuna "pilavanuk"karnaarya yantranan kade aahet.
Regards, mandar


reply by
 Sandeep sathe


yes, i agree with prakash view on fake (bogus) tribals....i heard and
read about that in newspapers...but not fully known about that .... in
maharashtra thare r around 70000 thousands govt and semi govt servants
r bogus tribals....during 1995-2000 mostly bogus adivasi
certificatescha atirek jhalaa aani tyalaa tyavelachya sena-bjp govtne
neglect kelyamule ashya bogus adivasi lokanna mokalla ran
milalla....tyamulech validity certificates cumpulsory kelaa
govtne...pan tyacha pan implementation hot nahi nit....majhyach
officemadhye me bogus adivasi cases pahilyat....tyaveli tyanni paise
devoon cast certificates milavali aani tyacha fayda ghetalaa...aani
aatta validity magitalyavar kalala ki tyanni fake certificates dili
hoti....pan karvai kay shunya....tyanchyavar kahich karvai nahi...he
asach hot rahnaar asel tar tyacha gairphayda ghenare aahet
barech.....mage sarvaa adivasi MLA ni avaaj uthavalla hota pan mashi
kuthe shinkali mahit nahi......tyach veli jar sarva adivasi aamdaranni
resignchi dhamki jari dili asati tari kahitari karvai jhali
asati...pan swabhimaan navachi chijach nahi rahili....jo to party
highcommand kay bolel mhanun kahich bolat nahi...tyamule ase bogus
adivasi govt servant ujal mathyane baher firtayat.....madhye madhye
adivasi ekta parishad bogus adivasincha issue uchalte tevha ha issue
highlight hoto...nahitar konala kahich padleli nahi....aani govt pan
tyanna pathishi ghaltey.....tyacha sarva adivasinni kadadun virodh
karayla pahije hota... pan kelaa nahi aani tyachi phale
bhogtoy....ajunhi vel geleli nahi sarva adivasinni ashya goshtinna
prakhar virodh kelaa pahije...prasangi rastyavar utraychi tayari
havi....anyatha hyapudhe ratra vairyachi aahe....
    aani rajasthanchya meenas baddal bolaycha tar tyanna st status
1950 pasunach milalay....aani tyacha tyanni purepur phayda
ghetlaa...nowdays situation is that there is no such competetive exam
conduct bye central govt where meenas are absent....st category
resultsmadhye phakta meenach distaat...tyamage tyanchi mehnatpan asali
pahije...aapan pan swatatryapasun reservationcha phayda ghetoy...pan
swatantryanantar maharashtratalya kiti tribals civil services armed
forces madhye gele.....uttar hatachya botavar mojata yetil evadhech
gele asatil....karan aaplyala sagla kasa instant pahije.....dhormehnat
karayla sangitali tr kitihi karu shaktoo...pan smart work mhanje tich
mehnat ashya thikani lavu ki jyamule jast benefits hotil .....tithech
adivasi kami padtooo....w should have our own vision..
    majhya mahitinusar jamoo and kashmirmadhye aani himachalpradesh
madhye dhangars are getting benifited by ST status....
     maharashtrat aatta koli lokapan demand karaylaa laglit ki aamhala
ST status dya mhanun...gelya varshi tyanni motha morcha dhule district
officevar kadhlaa hotaa ST status milavanyasathi...tyaveles police
firingpan jhalaa hotaa aani tyat don koli tarunancha mrutyu jhala
hotaa mhanje te lok marYla pan tayar jhalet...aani aaplyala sadha
prasnapan mahit nahi...
   dusryanda rply denyamager evadhach karan aahe ki ha prasna motha
gambhir aahe....aadhich aapale aadivasibandhav ajunhi main pravHat
yevoo shaklelaa nahi tyamage barich karana asu shaktil...pan halu halu
pharak padtoy aani tyatach he baherache lok aali tar mag matra kahi
kharr nahi....
...So guys and gals please rise and do some good work for our society...
Thanks and Regards,
sathe sandeep.




reply by
 Santosh nirmal


Hi Friends .
It's really nice to see good response  for this mail .
One think i want to clear and that is we have to wake up . is there any case
of  "BOGUS ADIVASI" please pass one letter to Uttam khobragade he is now
Principal Secretary - Tribal Development Department , and he is a very good
and honest  person . so mail him ( you will get mail id on
http://www.mahatribal.gov.in/) . with detail information about it specially
for such a case who get caste validity and he is not from ST . don't afried
, If everyone think that let other do it , then it will become very
difficult to solve such type of problems . but we have to concentrate on
forcoming problem and that is Dhangar trying to enter in ST . This is a
major problem at this moment , because they are very advance people , if
they success then they totally get all benefit of ST . so keep passing
letters to tribal department , cheif minister , and all MLAs in ST category
, it will create a pressure on government . if they Continually get such
letters from all over maharashtra then it will create positive environment
for us . don't limit upto our caste only, think for all castes in ST . In
2003 or 2004 when sushilkumar shinde (he was CM at that time ) decide to
merge dhangar in ST then all ST peoples in  maharshtra woke up , we made a
power presentation , this is what we want to do . at that time we made a
rally from shanivarwada to collector office in pune . at that time all
people from ST category involved .  so try to give articals  in newpapers ,
do all think which create pressure on government , remember one think we are
not doing anything wrong , we just fighting for our category  , so don't
afried , and keep this mailing continue.
Bye




reply by suresh adhari




Completely agree  with Santosh.




reply by chetan guroda




how can one decides to decalre themselves as tribal? or switch over from one
community to another?
this is ridiculous and we should oppose this.




what do you thing about above topic?

Send your reply to ayush@adiyuva.in or reply to this mail



ठाणे जिल्ह्याचा विकास झाला आहे का ?

 

मुंबई नावाच्या आंतरराष्ट्रीय दर्जाच्या व्यापारी बेटाच्या कवेत, अवघ्या ४० किमी अंतरावर वसलेल्या ठाणे जिल्ह्याचा

 

विकास झाला आहे का, असा सवाल केल्यास शहरी भागातली मंडळी माना डोलावतील. मात्र, हा जिल्हा किती मागासलेला आहे याचे विदारक चित्र जिल्ह्यातील खेडी आणि अदिवासीपाड्यांवर दिसते. खऱ्या अर्थाने विकास साधायचा असेल तर जिल्ह्याचे विभाजन करणे अत्यावश्यक असल्याचे वारंवार सांगितले जाते. निवडणुका आल्या की जिल्हा विभाजनाचे पडघमही वाजू लागतात. मात्र, गेल्या १० वर्षात अनेक आंदोलने, उपोषणे, मोर्चे निघाले तरी ही मागणी मार्गी लागलेली नाही. जिल्हा विभाजनाच्या प्रश्नावर संदीप शिंदे यांनी टाकलेला हा दृष्टिक्षेप.

 

.........

 

जिल्ह्यातील प्रशासकीय रचना

 

महाराष्ट्र राज्य सहा विभागांमध्ये विभागलेले असून त्यातील कोकण विभागात ठाणे जिल्ह्याचा समावेश होतो. वसई, पालघर, डहाणू, तलासरी, जव्हार, मोखाडा, भिवंडी, वाडा, शहापूर, मुरबाड, कल्याण आणि उल्हासनगर असे १३ तालुके जिल्ह्यात आहेत. जिल्हा स्तरावर कलेक्टर तर तालुका स्तरावर तहसिलदार प्रमुख आहेत. ठाणे जिल्हा परिषदेच्या माध्यमातून विकास साधण्यासाठी मुख्य कार्यकारी अधिकाऱ्यांच्या नेतृत्वाखालील अधिकाऱ्यांची फौज तैनात आहे. तर, शहरांच्या विकासाची धुरा महापालिकांवर सोपविण्यात आली आहे.

 

विभाजन कशासाठी?

 

- सागरी, ग्रामीण आणि शहरी अशा तीन भागांमध्ये हा जिल्हा विभागलेला आहे. त्यामुळे जिल्ह्यातल्या मच्छिमारांचे प्रश्न वेगळे, अदिवासींच्या समस्या वेगळ्या आणि शहरी भागाच्या मागण्या वेगळ्या असतात. जिल्ह्यातल्या योजना ठरविताना त्याचा सारासार विचार झालेला दिसत नाही. त्यामुळे ग्रामीण भागामध्ये नेहमीच अन्याय झाल्याची भावना असते.

 

- जिल्ह्याचे मुख्यालय ठाणे शहरात असून वरिष्ठ अधिकाऱ्यांची आणि मुख्य सरकारी कार्यालये येथेच आहेत. कोणतेही छोटे मोठे काम असले तरी जिल्ह्याच्या कानाकोपऱ्यात वसलेल्या जनतेला ठाणे शहरात धाव घ्यावी लागते. एका दिवसात काम झाले नाही तर पुन्हा हेलपाटे ठरलेले आहेतच. त्यात वेळ, पैसा आणि श्रम याचा अपव्यय होत असून गोरगरीब जनता हतबल झाली आहे.

 

* जिल्हा मुख्यालयापासून डहाणु १२५ किमी तर जव्हार १०० किमी अंतरावर आहे. वरिष्ठ सरकारी अधिकारी अभावानेच या भागांमधील गावांमध्ये जातात. वरिष्ठ अधिकारी कागदोपत्रीच इथला कारभार पाहतात. त्यामुळे स्थानिक अधिकारीदेखील अत्यंत बेजबाबदारपणे कारभार हाकतात. त्याचा विकासावर विपरीत परिणाम झाला आहे.

 

ठ्ठ जिल्ह्याचे विभाजन झाल्यानंतर नविन जिल्ह्यासाठी नवा कलेक्टर, नवे पोलिस अधिक्षक आणि सर्व शासकीय यंत्रणा उभारली जाते. त्यामुळे अधिकाऱ्यांच्या कामाचे विभाजन होऊन छोट्या भागाच्या विकास अधिक प्रभावीपणे करणे शक्य होईल.

 

* विभाजनानंतर दारिद्य रेषेखालील जनता आणि आदिवासींसाठी केंद आणि राज्य सरकारच्या शेकडो योजना त्या लोकांपर्यंत पोहोचविणे सुकर होणार आहे.

 

* जिल्ह्यातील ज्या भागातून रेल्वेमार्ग जातात त्या भोवतालच्या भागाचा विकास झाला आहे. मात्र, रेल्वेचे नेटवर्क नसलेला भाग मागासलेला आहे. डहाणू-नाशिक रेल्वे मार्ग झाल्यास या भागाचाही विकास होऊ शकतो. या रेल्वेमार्गास माजी खासदार चिंतामण वनगा यांनी लोकसभेतून मंजुरी मिळवली होती. मात्र, तांत्रिक अडचणींमुळे हे कामही सुरू झालेले नाही.

 

* ठाणे शहर, कल्याण, उल्हासनगर, भिवंडी, वसई या भागांमध्ये मोठ्या प्रमाणावर औद्योगिकीकरण झाले असून या भागातील १० एमआयडीसींमुळे हजारो लोकांना त्यात रोजगार उपलब्ध झाला आहे. केमिकल, ऑटोमोबाईल, फार्मा, प्लास्टिक, आणि कलर्स तयार करणाऱ्या कंपन्या या भागांमध्ये आहेत. जिल्ह्यात सुमारे ११ हजार लघु उद्योग तर १ हजार ५४८ मोठे उद्योग आहेत. जव्हार आणि वाडा येथे २ को-ऑप इंडस्ट्रिअल इस्टेट आणि काही कंपन्या आहेत. मात्र, तलासरी, मोखाडा, डहाणू, पालघर हा भाग औद्योगिकीकरणात मागासलेला असून नोकरीधंद्यासाठी इथल्या लोकांना आजही कित्येक कोस दूर यावे लागते.

 

कसे व्हावे जिल्ह्याचे विभाजन?

 

क्षेत्रफळानुसार देशातील दुसऱ्या क्रमांकाच्या ठाणे जिल्ह्याचे शहरी आणि ग्रामीण अशा दोन विभागात विभाजन करावे अशी मागणी आहे. जिल्ह्यातील सर्व महानगरपालिका आणि नगरपालिका म्हणजेच ठाणे, कल्याण-डोंबिवली, उल्हासनगर, भिवंडी, मीरा-भाईंदर, अंबरनाथ, बदलापूर, वसई, मुरबाड या भागांचा एक जिल्हा असावा. तर वाडा, शहापूर, विक्रमगड, जव्हार, मोखाडा, पालघर, डहाणु आणि तलासरी या मागास भागांचा दुसरा जिल्हा आसावा. शहरी, सागरी आणि डोंगरी अशा तीन जिल्ह्यांत ठाण्याचे विभाजन व्हावे अशीही काही मंडळींची मागणी आहे. कृषी मंत्री शरद पवार यांनीही दहा वर्षांपूवीर् ठाणे जिल्ह्याच्या विभाजनाची गरज व्यक्त केली होती.

 

अडथळे

 

* जिल्ह्याचे विभाजन करून सर्व शासकीय यंत्रणा उभारण्यासाठी किमान ३०० कोटी रुपयांचा निधी आवश्यक आहे. ठाण्याबरोबरत नागपूर आणि अहमदनगर जिल्ह्यांचेही विभाजन करावे अशी मागणी आहे. एका जिल्ह्याचे विभाजन केले की दुसऱ्या जिल्ह्यातील आंदोलने तीव्र होणार तसेच तिन्ही जिल्ह््यांच्या विभाजनाचा एकत्रित निर्णय घेतला तर सुमारे एक हजार कोटींचा निधी आणि अधिकाऱ्यांची फौज उभी करणे राज्य सरकारच्या आवाक्याबाहेरचे आहे. त्यामुळे विभाजनाचा प्रश्न चिघळला आहे.

 

* जिल्ह्याच्या विभाजन कराण्याचा विषय निघाला की नव्या जिल्ह्याचे मुख्यालय जव्हारला उभारायचे की डहाणुला याव रून वाद सुरू होतो.

 

* जिल्ह्याचे विभाजन व्हावे ही काळाची गरज आहे यावर एकमत असले तरी राजकीय नेत्यांची अनास्था विभाजनाच्या मागणीची तड लावू शकलेली नाही. केवळ निवडणुका तोंडावर आल्या की विभाजनासाठी आंदोलनाचे हत्यार उगारणारे राजकीय पक्ष या मागणीबाबत किती प्रामाणिक आहेत हा संशोधनाचा विषय आहे.

 

* या जिल्ह्यातून १३ आमदार आणि दोन खासदार निवडून जातात. मात्र, त्यांच्यातही या मागणीबाबत एकवाक्यता दिसत नाही.

 

.......

 

योजनांचा पैसा जातो कुठे?

 

ठाणे जिल्हा हा भौगोलिक आणि सामाजिक स्तर लक्षात घेता आदिवासी, ग्रामीण आणि शहरी अशा तीन स्तरांत विभागला गेला आहे. १५ तालुक्यांपैकी पालघर, डहाणू, तलासरी, जव्हार, मोखाडा, शहापूर, वाडा, विक्रमगड हे आठ आदिवासी तालुके म्हणुन ओळखले जातात. आदिवासींच्या विकासासाठी इथे दरवषीर् शंभर ते सव्वाशे कोटी रुपये खर्च केले जातात. मात्र, त्या अदिवासींच्या घरापर्यंत ना रस्ते पोहचले, ना वीज पोहचली ना पाणी. शिक्षण व्यवस्थेत सावळा गोंधळ असल्याने इथल्या अशिक्षित तरुणांना नोकऱ्या मिळत नाहीत. अदिवासी हा विकासाचा केंदबिंदू मानून जिल्हात तीनशेच्या आसपास योजना राबविल्या जातात. या योजनांच्या अमलबजावणीवर लक्ष ठेवण्यासाठी आदिवासी विभागाचे स्वतंत्र कार्यालय आहे. मात्र, विकासासाठी येणाऱ्या पैशातून हे कार्यालयच आपल्या पोतड्या भरत असून गोरगरीब जनता मात्र आजही पोटाची खळगी भरण्यासाठी वणवण करीत आहे.

 

 

 

This news original at -  http://maharashtratimes.indiatimes.com/articleshow/2806693.cms

Find us on Facebook